Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

BIP
Rozmiar tekstu
Kontrast

III RC 123/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jaworze z 2016-02-26

Sygnatura akt III RC 123/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

J., dnia 26 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Jaworze III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Bronkowska-Bulanda

Protokolant: st. sekr. Elżbieta Dąbrowska

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2016 r. w Jaworze

na rozprawie

sprawy z powództwa mał.P. D. i F. D. repr. przez M. D.

przeciwko S. D.

- o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa rentę alimentacyjną, określoną w wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy , z dnia 06 listopada 2013 roku, w sprawie o sygn. IRC 825/13, od pozwanego S. D. na rzecz małoletnich powodów P. D. i F. D. z kwoty po 650 zł do kwoty po 850 zł (osiemset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie dla każdego z nich , łącznie 1.700 zł (jeden tysiąc siedemset złotych) miesięcznie , poczynając od 24 listopada 2015 roku, płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletnich powodów M. D.,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu państwa kwotę 237,60 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych od uwzględnionej części powództwa,

IV.  orzeka, że pozostałe nieuiszczone w sprawie koszty sądowe poniesie Skarb Państwa,

V.  wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 123/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 listopada 2015 roku powódka M. D. działająca jako przedstawiciel ustawowy małoletnich P. i F. D., wniosła o podwyższenie należnej od pozwanego S. D. renty alimentacyjnej wynikającej z wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 6 listopada 2013 roku, sygn. akt I RC 825/13 z kwoty po 650,00 zł na każdego z małoletnich miesięcznie do kwoty po 1.250,00 zł na każdego z małoletnich miesięcznie, poczynając od dnia 1 sierpnia 2015r. oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że zaistniały przesłanki do podwyższenia renty alimentacyjnej gdyż potrzeby małoletnich synów ciągle rosną, chłopcy są uczniami gimnazjum, co wiąże się z zakupem podręczników, przyborów szkolnych, wycieczek, opłat na komitet, ubezpieczenie. Chłopcy mają apetyt, jedzą obiady w szkole i w domu, są wysocy ( P. ma już 1,90 wzrostu) intensywnie się rozwijają, co wiąże się ze znacznymi wydatkami na jedzenie i koniecznością częstej wymiany garderoby. Ponadto są członkami klubu sportowego (...) i aktywnie uprawiają sporty walki, z czym wiążą się istotne wydatki na wyjazdy treningowe i zawody, sprzęt sportowy. Powódka ze swojej pensji – 1900 zł netto musi ponieść opłaty za mieszkanie w kwocie ok. 650 zł miesięcznie. Nie może liczyć na pomoc finansową rodziny. Tymczasem pozwany bardzo dobrze zarabia, jest z zawodu logistykiem i grafikiem komputerowym, pisze programy komputerowe, jest twórcą platformy e- learningowej do nauki angielskiego. Poza stałą pracą jest managerem w spółce (...), która oficjalnie stanowi własność jego partnerki. Stać go na wynajęcie apartamentu we W.. Odziedziczył po matce nieruchomość w Z.. Sporadycznie kontaktuje się z synami. Wszystko to uzasadnia podwyższenie alimentów do żądanej przez powódkę kwoty.

W odpowiedzi na pozew pozwany S. D. wniósł o oddalenie powództwa w całości i nieobciążanie go kosztami postępowania. W uzasadnieniu wskazał, iż w okresie od 1 maja 2014r. do 31 marca 2015r. pozostawał bez pracy, uzyskując zasiłek z PUP w łącznej kwocie 2.267,69 zł. Pomimo dramatycznej sytuacji finansowej i bezrobocia regularnie płacił zasądzone na synów alimenty. Aby mieć środki na alimenty i bieżące potrzeby zapożyczał się u znajomych, na łączną kwotę 38.000 zł, którą do dziś spłaca. Pozwany wskazał, że od 1 maja 2015r. pracuje na stanowisku managera w firmie (...) Spółka z o.o., w której od października uzyskuje dochody na poziomie 6.757 zł netto. Nie jest programistą i nie potrafi pisać programów komputerowych. Nie jest zatrudniony na umowę o pracę lub w trybie umów cywilnoprawnych w firmie (...), nie uzyskuje dochodów z platformy e- learningowej. Pomaga nieodpłatnie właścicielce firmy (...) w tworzeniu grafiki komputerowej i w kwestiach słownictwa języka angielskiego. Firma ta przynosi straty. Pozwany wskazał, że nie posiada wartościowego majątku, zwłaszcza nieruchomości. Wynajmuje pokój płacąc czynsz w kwocie 800 zł plus rachunki według zużycia tj. ok. 200-250 zł. Podkreślił, że w jego ocenie kwoty wydatkowane na małoletnich podawane przez powódkę są zawyżone, zwłaszcza w zakresie odzieży. Wskazał nadto, że wbrew twierdzeniom powódki regularnie uczestniczy w kosztach utrzymania małoletnich ponad orzeczony obowiązek alimentacyjny m.in. przez zakup sprzętu sportowego, dokładanie się do wycieczek, zakup odzieży. Podkreślił, że od sierpnia 2015r. dobrowolnie płaci powódce kwotę o 200 zł wyższą niż zasądzone na obu chłopców alimenty. Dodatkowo na przestrzeni ostatnich 6- miesięcy poniósł na nich koszty w kwocie ok. 3600 zł ponad alimenty. Wbrew twierdzeniom powódki regularnie kontaktuje się z synami, min. co drugi weekend bierze ich do siebie do W., chłopcy spędzają u niego tydzień ferii i dwa tygodnie wakacji. Zakwestionował też zasadność żądania przez powódkę alimentów za okres wcześniejszy niż wytoczenie powództwa wskazując, że nie wykazała ona, jakie potrzeby chłopców z tego okresu nie zostały zaspokojone.

Na rozprawie w dniu 26 lutego 2016r. powódka wskazała, że ewentualnie mogłaby się zgodzić na alimenty w kwocie 1000 zł na każde z dzieci. Pozwany wskazał, że faktycznie, dobrowolnie płaci powódce wyższe alimenty, tj. łącznie kwotę 1500 zł miesięcznie.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny:

Małoletni P. D. urodzony (...) i F. D. urodzony (...) są dziećmi stron. M. D. i S. D. dnia 22 lipca 2000 roku przed Kierownikiem USC w J. zawarli małżeństwo, rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 06 listopada 2013 roku, sygn. akt. I RC 825/13. W wyroku rozwodowym ustalono, za wcześniejszym porozumieniem stron w tym zakresie, obowiązek alimentacyjny S. D. względem małoletnich w kwocie po 650,00 zł miesięcznie na każdego z nich, tj. łącznie w kwocie 1300,00 zł miesięcznie.

Dowód:

- odpisy aktów urodzenia małoletnich, k. 5,6 akt I RC 825/13;

- akta I RC 825/13 Sądu Okręgowego w Legnicy- zwłaszcza protokół rozprawy z dnia 6 listopada 2013r. i wyrok z dnia 6 listopada 2013 r.

W chwili orzekania o poprzedniej wysokości renty alimentacyjnej pozwany pracował w firmie (...) Sp. z o.o. we W. jako logistyk i zarabiał 3.500 zł netto. Innych dochodów nie miał. Wynajmował pokój we W., płacąc kwotę 700 zł + opłaty, łącznie 900 zł. Ponosił wydatek na dojazdy do pracy w kwocie 150 zł miesięcznie. Spłacał pożyczki zaciągnięte na zakup samochodu i spłatę zobowiązań kredytowych po zmarłej matce w kwocie ok. 600 zł miesięcznie.

Powódka mieszkała z synami w J., w mieszkaniu należącym do jej matki, pracowała jako sprzedawca w hurtowni budowlanej i zarabiała netto 1600 zł, innych dochodów nie miała.

W tym okresie małoletni P. uczęszczał do I klasy gimnazjum w J., a F. do V klasy szkoły podstawowej w J.. Chłopcy nie mieli problemów zdrowotnych. Obaj trenowali kick boxing w klubie sportowym. Jeździli na obozy sportowe, letnie, zimowe i weekendowe. Oboje rodzice aprobowali taką aktywność synów i związane z nią wydatki. Pozwany miał z synami regularny kontakt, przyjeżdżał w odwiedziny co dwa tygodnie.

Dowód:

- akta I RC 825/13 Sądu Okręgowego w Legnicy i zgromadzone w nich dokumenty, zwłaszcza oświadczenie majątkowe pozwanego k. 9-11 akt; wywiad kuratora k.54,55 akt ; protokół rozprawy z dnia 6 listopada 2013r. k. 57 akt;

- płyta CD k. 17 akt.

Obecnie pozwany od 1 kwietnia 2015r. pracuje na stanowisku menagera w firmie (...) sp. z o.o. we W., na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Uzyskuje z tego tytułu średnie wynagrodzenie w wysokości 6.700 zł netto. Wcześniej w okresie od 1 maja 2014r. do 31 marca 2015r. pozostawał bez pracy, uzyskując zasiłek z PUP w łącznej kwocie 2.267,69 zł. Pozwany sam zwolnił się z pracy w firmie, w której pracował w 2014r. gdyż nie widział w niej perspektyw, a szef planował obniżyć mu wynagrodzenie. Będąc na bezrobociu zainwestował swój czas i środki finansowe w firmę (...), której właścicielką jest M. P. (1). Osoba ta, która według powódki jest partnerką pozwanego, wynajmuje pozwanemu pokój w mieszkaniu, w którym sama mieszka. Pozwany płaci jej kwotę 1000 zł tytułem czynszu i opłat za media. Firma (...) zajmuje się nauką języka angielskiego przez internet. Rok obrotowy 2014r. zakończyła ze stratą w kwocie 62.997,64 zł. Pozwany w celu rozkręcenia firmy (...) zaciągnął w banku kredyt na kwotę 1.260 zł miesięcznie. Pożyczył również od znajomego B. P. kwotę 8.000 zł. Pozwany zajmuje się w firmie (...) tworzeniem grafiki komputerowej i w kwestiami słownictwa języka angielskiego. Przedłożył oświadczenie podpisane przez M. P. (1) z 15 stycznia 2016r. z którego wynika, że osoba ta pożyczyła mu w 2014r. kwotę 30.000 zł, którą pozwany ma spłacić w nieokreślonych kwotowo ratach do 31 grudnia 2017r. Do tej pory pozwany nic nie spłacił M. P. (1). Pozwany nie posiada wartościowego majątku, zwłaszcza nieruchomości. Ponosi koszty dojazdów do pracy w kwocie ok. 200 zł miesięcznie. Pozwany prócz synów nie ma nikogo na utrzymaniu. Uczestniczy w kosztach utrzymania małoletnich ponad orzeczony obowiązek alimentacyjny m.in. 3.02.2016r. kupił im spodnie za 179,80 zł, jako prezent świąteczny zakupił chłopcom konsolę za 1.699 zł, 29 listopada 2015r. kupił P. ubranie wyjściowe za 444,96 zł, 23 listopada 2015r. dał kwotę 170 zł na koncert i myszkę dla P., 31 października 2015r. zakupił F. buty za 130,04 zł, 19 października 2015 r. przekazał na sprzęt na zawody 500 zł, 28 sierpnia 2015r. przelał na obóz 100 zł, 1 kwietnia 2015r. przelał na wycieczkę 100 zł, 7 marca 2015r. przelał na wycieczkę 200 zł, 7 września 2015r. przekazał na podręczniki 123,80 zł i 36 zł. Pozwany zabiera dzieci na weekendy do siebie, przynajmniej raz w miesiącu, wtedy je żywi i zapewnia rozrywki: bilard, kręgle. Alimenty łoży regularnie, od sierpnia 2015r. wyższe łącznie o 200 zł.

Dowód:

- karta wypłat świadczeń k. 26;

- zaświadczenie o zarobkach k. 27;

- zeznanie podatkowe pozwanego za 2014r. k. 28-31;

- informacja z CEiIoDG k.33;

- informacja o dochodach z działalności M. P. (2) k. 34-36 akt;

- wyciągi bankowe z konta pozwanego k. 65-126;

- faktury i rachunki k. 42-57;

- umowa pożyczki k. 60;

- oświadczenie pożyczkodawcy M. P. (1) k. 61;

- pismo z (...) k. 62-64;

- zestawienie wydatków sporządzone przez pozwanego k.25;

- przesłuchanie powódki, k. 127-128;

- przesłuchanie pozwanego, k. 128.

Powódka w chwili obecnej pracuje w sklepie budowlanym, zarabiając 1900 zł netto. Nie posiada zadłużeń. Wraz z małoletnimi mieszka w mieszkaniu u mamy, w którym mieszka również jej babcia. Powódka sama opłaca w całości rachunki za mieszkanie, które miesięcznie wynoszą: 100 zł za energię elektryczną, 200,00 zł za gaz, 130 zł za czynsz, śmieci, RTV i internet -150 zł, 80 zł za wodę.

Małoletni P. ma obecnie ukończone 15 lat, a małoletni F. ma obecnie ukończone 13 lat. Obaj chłopcy chodzą do gimnazjum w J., drogę do szkoły przemierzają na piechotę. Obowiązek szkolny wiąże się z zakupem podręczników, przyborów szkolnych, kosztami wycieczek, opłat na komitet, ubezpieczenie. Chłopcy dostają codziennie do szkoły po 5 zł na bułkę. Chłopcy mają apetyt, jedzą obiady w szkole i w domu, koszt obiadów do 160 zł łącznie. Chłopcy są wysocy ( P. ma 1,90 cm wzrostu, a F. 1,85 cm wzrostu) intensywnie się rozwijają, co wiąże się ze znacznymi wydatkami na jedzenie i koniecznością częstej wymiany ich garderoby. Chłopcy są członkami klubu sportowego (...) i aktywnie uprawiają sporty walki, z czym wiążą się wydatki na wyjazdy treningowe i zawody oraz na sprzęt sportowy. Oboje rodzice uważają, że treningi są synom potrzebne, a wydatki na nie są zasadne. Koszt treningów to 75 zł za miesiąc. Koszt sprzętu sportowego to ok. 1500 zł na obu chłopców rocznie. Obóz letni kosztuje 900 zł, a zimowy 450 zł za jedną osobę. Chłopcy jeżdżą też na wyjazdy treningowe weekendowe ok. 4 razy w roku. Koszt jednego wyjazdu to 200 zł. Wyjazdy nie są obowiązkowe, ale przydają się do treningów. Powódka zapewnia synom dodatkowo wyjazd wakacyjny, którego koszt to 1.000 zł noclegi i 1.000 zł jedzenie, plus paliwo. Powódka otrzymuje zwrot podatku z tytułu ulgi na dzieci, w 2015r. w kwocie ponad 2.000 zł. Chłopcy spędzają również tydzień czasu w wakacje u ojca we W.. Chłopcy mają zakupione komputery, rowery i tablet, nie ma potrzeby ich wymiany. P. reprezentował Polskę na zawodach w Niemczech w 2015r. Wyżywienie, transport i nocleg opłacił klub. Powódka zapłaciła za badania lekarskie. Wydatków związanych z zawodami w Polsce klub nie opłaca. Chłopcy są zdrowi, nie chorują na przewlekłe choroby.

Dowód:

- zestawienie wydatków sporządzone przez powódkę, k. 3-5;

- przesłuchanie powódki, k. 127-128;

- przesłuchanie pozwanego, k. 128.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie modyfikacje w statusie ekonomicznym stron mające wpływ zarówno na zwiększenie, jak i na zmniejszenie, zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zwiększenie lub zmniejszenie zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. W sprawie o podwyższenie alimentów Sąd bada zatem, jak zmieniły się usprawiedliwione potrzeby małoletniego i możliwości zarobkowe zobowiązanych w stosunku do okresu, w którym ustalono wcześniejszą wysokość świadczeń alimentacyjnych. Sąd ma przy tym na uwadze utrwaloną w orzecznictwie i w doktrynie zasadę prawa dziecka do równej stopy życiowej z rodzicami, zarówno w sytuacji gdy żyją oni wspólnie, jak i w sytuacji, gdy żyją oddzielnie, co nie dotyczy jednak potrzeb będących przejawem zbytku, jak i wynikający z art. 136 kro nakaz nieuwzględniania przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych zmiany jaka wynikła z tego tytułu, że osoba zobowiązana do alimentów, w ciągu trzech lat przed sądowym ich ustaleniem, bez żadnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub dopuściła do jego utraty lub zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne.

Od daty określenia poprzedniej wysokości świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletnich P. i F. D. upłynęły 2 lata i ponad 3 miesiące. W tym czasie zarówno koszty związane z ich utrzymaniem jak i możliwości zarobkowe ich rodziców uległy zmianie, choć nie w stopniu uzasadniającym uwzględnienie powództwa w całości.

Przede wszystkim istotnie zmieniły się możliwości zarobkowe pozwanego. W trakcie rozprawy rozwodowej pozwany zarabiał bowiem 3.500 zł netto, natomiast obecnie jego pensja wzrosła niemal dwukrotnie gdyż zarabia 6.700 zł netto. Z materiału dowodowego wynika, że pozwany pracuje w firmie (...) Sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, a tym samym jego sytuacja zawodowa jest stabilna. Faktem jest, że pozwany przez okres niemal roku, tj. od maja 2014r. do końca marca 2015r. pozostawał oficjalnie bez pracy, jednak nie powinien z tego tytułu wyprowadzać argumentów na swoją obronę, skoro jak zeznał, sam zrezygnował z zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o.o. we W., w której pracował jako logistyk i zarabiał 3.500 zł netto, z tego powodu, że nie widział w tej firmie perspektyw i szef wspominał o obniżeniu mu pensji, ale przede wszystkim w celu „rozkręcania” firmy (...), która stanowi własność obcej dla pozwanego osoby - pani M. P. (1) i z działalności której pozwany, jak podaje, nie uzyskał i nie uzyskuje żadnych dochodów, gdyż pomaga M. P. (1) nieodpłatnie. Takie działanie osoby zobowiązanej do alimentów wobec własnych dzieci jako obiektywnie nieracjonalne nie zasługuje na usprawiedliwienie i stanowi czynność zdziałaną bez ważnego powodu, a jednocześnie godzącą w dobro uprawnionych do alimentacji. Podobnie należy zakwalifikować zaciąganie przez pozwanego kredytów i zadłużeń, celem „rozkręcenia” firmy (...), w której pozwany jak twierdzi nie ma żadnych udziałów i z którą nie łączy go żaden stosunek prawny, w tym kredytu nr (...), na poczet którego pozwany co miesiąc spłaca raty w kwocie 1261 zł. Dodatkowo powołane zadłużenie wobec B. P. pozwany już w całości spłacił, a zobowiązania wobec M. P. (1), jeśli takie istnieje (pozwany przedłożył na tę okoliczność jedynie oświadczenie sporządzone w toku niniejszego postępowania przez tę osobę, która według powódki jest partnerką pozwanego i z którą pozwany mieszka w jednym mieszkaniu) pozwany nie zaczął w ogóle spłacać i jak wskazał w pozwie, spłaty zależą od jego i pożyczkodawcy kondycji finansowej w danym miesiącu. Istotne również jest, że pozwany sam zauważył potrzebę podwyższenia alimentów na synów, skoro dobrowolnie od sierpnia 2015r. płaci alimenty o 200 zł wyższe, a jednocześnie partycypuje dodatkowo w wydatkach na dzieci, o czym świadczą przedłożone przez niego rachunki. Jednocześnie jednak i możliwości zarobkowe powódki zwiększyły się, choć nie w takim stopniu jak zarobki pozwanego, gdyż obecnie zarabia ona 1900 zł netto, w miejsce 1600 zł netto otrzymywanych w listopadzie 2013r.

Potrzeby małoletnich także wzrosły, mając na względzie, że chłopcy są obecnie w okresie dojrzewania i intensywnego wzrostu, co wiąże się z częstą koniecznością zakupu nowych ubrań i obuwia. Sam upływ czasu i związana z nim zwyżka cen ma wpływ na wzrost renty alimentacyjnej. Ponadto oboje rodzice, w tym pozwany, chcą zaspokajać nie tylko potrzeby fizyczne dzieci, ale inwestują również w środki wychowania chłopców, którzy realizują się w sporcie oraz w dostarczanie im rozrywek i wypoczynku. Możliwości zarobkowe rodziców pozwalają na to. Chłopcy od kilku lat uczęszczają na treningi kick- boxingu i oboje rodzice uważają, że treningi są dzieciom potrzebne, a wydatki na nie zasadne. Są to wydatki na obozy treningowe, sprzęt sportowy, zawody. Choć jak wykazał materiał dowodowy, wydatki te istniały już w czasie trwania rozprawy rozwodowej, chłopcy odnoszą coraz większe sukcesy w sporcie, zwłaszcza P., co wiąże się z intensyfikacją wydatków. Z drugiej strony, jak przyznała powódka, treningi wyjazdowe nie są koniecznym elementem treningów, dlatego w sytuacji braku środków można w pewnym stopniu je ograniczyć. Na wydatki chłopców składają się również koszty związane z uczęszczaniem do gimnazjum, oraz koszty rozrywek, spędzania czasu z rówieśnikami, które nie odbiegają od potrzeb dzieci w tym wieku. Sąd miał jednak również na uwadze, że niektóre wydatki wskazane przez powódkę okazały się zawyżone (powódka przyznała, że podwójnie zliczyła wydatki na odzież, a także, że chłopcy obecnie nie potrzebują ekstra wydatków na komputer, tablet czy rowery). Ponadto chłopcy generalnie są zdrowi i nie ponoszą kosztów dojazdu do szkoły, ich sytuacja życiowa przez te dwa lata w szczególny sposób nie zmieniła się. Materiał dowodowy wykazał również, że wbrew twierdzeniom powódki pozwany partycypuje w wydatkach na dzieci w większym zakresie niż renta alimentacyjna. Dokłada się do sprzętu sportowego, odzieży, wycieczek i rozrywki małoletnich. Regularnie zabiera też synów na weekendy do siebie, w czasie których ich utrzymuje. Powódka uzyskuje dodatkowe, coroczne świadczenie w postaci ulgi w podatku z uwagi na wychowywanie małoletnich synów, które może przeznaczyć np. na wyjazd wakacyjny. Wszystkie te okoliczności sprawiły, że zasadnym zdaniem Sądu było podwyższenie alimentów o kwotę 200 zł na każdego z synów, a w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu. Według Sądu usprawiedliwione potrzeby małoletnich, mając na względzie stopę życiową ich rodziców, należy szacować na kwotę ok. 1200 zł miesięcznie. Wydatki te w większym stopniu winien ponosić pozwany, który ma obecnie znacznie wyższe możliwości płatnicze, a także nie sprawuje pieczy nad synami, którzy mieszkają z matką. Już z wyliczenia wydatków załączonego do odpowiedzi na pozew wynika, że alimenty w łącznej kwocie 1700 zł miesięcznie są w zasięgu możliwości płatniczych pozwanego, nawet uwzględniając jego obecne, comiesięczne zobowiązania i koszty, które sam przedstawił. Co więcej, jak pozwany wskazuje wyliczeniu, co najmniej taką kwotę na chwilę obecną i tak faktycznie łoży na synów (wskazuje na dodatkowe koszty na dzieci w kwocie 455 zł miesięcznie). W kosztach utrzymania małoletnich P. i F. ma obowiązek uczestniczyć również ich matka, której możliwości zarobkowe także nie są niskie, gdyż powódka zarabia netto 1900 zł miesięcznie. Koszty obu chłopców są analogiczne, gdyż różnica wieku pomiędzy nimi nie jest znaczna, obaj chodzą do gimnazjum i jak wynika z materiału dowodowego, spędzają czas w taki sam sposób. Mając na względzie powyższe, Sąd podwyższył kwotę alimentów o 200 zł miesięcznie na każde dziecko, tj. z kwoty 650 zł do kwoty 850 zł miesięcznie na każdego z chłopców, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił. Alimenty w podwyższonej wysokości należały się powódce dopiero od wniesienia pozwu, a nie od sierpnia 2015r., gdyż powódka nie wykazała, aby pozostały jakieś niezaspokojone potrzeby małoletnich za wcześniejszy okres, zwłaszcza, że pozwany regularnie płaci alimenty, a od kilku miesięcy nawet w wyższej niż zasądzona kwocie.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 133 § 1, 135, 136 i 138 kro orzeczono jak w pkt I i II wyroku.

Orzeczenie o kosztach wskazane w punkcie III i IV wydano w oparciu o treść art. 100 kpc, art. 96 ust. 1 pkt 2) i art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (Dz. U. z 2010 roku, Nr 90, poz. 594 ze zm.).

W rozpoznawanej sprawie, mając na względzie wartość przedmiotu sporu i zakres, w jakim powództwo zostało uwzględnione, należy wskazać, że powódka wygrała spór w 33%, a pozwany wygrał spór w 67%. W pkt IV Sąd nakazał pobrać od pozwanego nieuiszczoną część opłaty od pozwu, od opłacenia której powódka była z mocy ustawy tymczasowo zwolniona, od uwzględnionej części powództwa. Co do pozostałej części opłaty, którą uregulować powinna powódka, koszty te poniesie Skarb Państwa.

Na mocy art. 333 § 1 pkt 1 kpc wyrokowi nadano w pkt I rygor natychmiastowej wykonalności.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Patrycja Głuszko
Osoba, która wytworzyła informację:  Justyna Bronkowska-Bulanda
Data wytworzenia informacji: